ساختمان با طبقه نرم به ساختمان هایی میگویند که طبقات پایینی آنها سختی بسیار کمتری از طبقات بالایی آنها داشته باشند.
در ۱۷ ژانویه سال ۱۹۹۴ میلادی, یک زلزله با بزرگی ۶٫۷ ریشتر منطقه Reseda در کالیفرنیا را لرزاند. این زلزله که به زلزله نرثریدج (Northridge Earthquake) معروف شد باعث شد توجه مهندسین به اشکالی که در ساخت و ساز خانه های این منطقه وجود داشت جلب شود. مشکلی که باعث تخریب هزاران خانه در شهرهای زلزله خیز آمریکا شده بود. چیزی که مشاهده شده بود ریزش طبقات بالایی ساختمانها بر روی طبقات پایینی آنها بود. طوری که طبقه پایینی کاملا از بین رفته بودند اما طبقات بالایی تقریبا سالم بودند. به ساختمانهایی که اینگونه تخریب شده اند ساختمانهای طبقه نرم میگویند.
طبقه نرم : مطابق بند ۶-۷-۱-۸-۱-۲ – ب مبحث ششم طبقه نرم به طبقه ای گفته می شود که سختی جانبی در طبقه ی مذکور از ۷۰ درصد سختی جانبی طبقه روی خود کمتر باشد . همچنین در طبقه ای که سختی جانبی آن از ۸۰ درصد متوسط سختی سه طبقه روی خود کمتر باشد طبقه را طبقه نرم می نامیم .
طبقه ضعیف : مطابق بند ۶-۷-۱-۸-۱-۲ – پ مبحث ششم طبقه ضعیف به طبقه ای اطلاق می شود که مجموع مقاومت جانبی طبقه مذکور از ۸۰ درصد مقاومت جانبی طبقه روی خود کمتر باشد . مقاومت جانبی هر طبقه برابر است با مجموع مقاومت جانبی کلیه ی اجزای مقاومی که در برابر برش طبقه مقاومت از خود نشان می دهند .
سازه برتر، ساختمان با طبقه نرم, به ساختمانهایی میگویند که طبقات پایینی آنها سختی بسیار کمتری از طبقات بالایی آنها داشته باشند. این ساختمانها به دلیل داشتن تعداد زیادی دهانه آزاد در طبقات پایینی در برابر زلزله بسیار آسیب پذیر هستند. دلیل ساخت تعداد زیاد دهانه آزاد در طبقات پایینی معمولا ایجاد فضای مناسب برای پارکینگ اتومبیلها و یا ایجاد کاربری های تجاری مثلا مغازه در طبقات پایینی است ( چیزی که در ساختمانهای بنایی شهر بم باعث تخریب تعداد زیادی خانه در زلزله سال ۸۲ بم شد) و یا در مواردی این موضوع به دلیل پنجره های بزرگ در طبقه پایین ایجاد میشود
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.